تارنمای رسمی عبدالحمید خدایاری

بـے زانَــگ ایـں - ادبـی هَـکـیـم
-------------------------------
دیــراِنــت کـہ مـــا بـے زانَــگ ایں

دیرسیت که ما بی توجه شده ایم
ڈیــہ ءَ گـُـلــیـں بـے تــرانَــگ ایـں

ازسرزمین همچو گلستانمون بی خیالیم
دُژّمـــــن وَتـــــی ءِ مـــــا وَت ایـں

ما خودمان دشمن خود هستیم
وَهــپَــہ ءُ واب ءُ بـے گـَــــــت ایـں

گیج و خواب و بی حوصله ایم
مـاں نِـیــسـت دلاں هِــچّ واهَـگے

در دلمان هیچ آرزویی نیست
دائـــم گــوں بــراتـاں شــدّت ایـں

همیشه با برادرانمان درگیر هستیم
اَنـگـار کِـہ ڈیــہءَ سَــبــزّ کـَـن ایـں

انگار که (با این کارامون) سرزمینمان را آباد می کنیم
گـَـــزّ ءُ کَـهــوُراں ســـوچَـــگ ایـں

درختان گز و کهور را داریم آتش میزنیم
دیــراِنــت کـہ مــا بــے زانَــگ ایـں

دیریست که ما بی توجه شده ایم
ڈیــہ ءَ گـُـلــیــں بـے تــرانَـگ ایـں

ازسرزمین همچو گلستانمون بی خیالیم