دانشجوی کارشناسی ارشد ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد، و دبیر ادبیات فارسی منطقه میرجاوه است. نامبرده از شاخه ی سنگک زهی(میرداد) ، فرزند عیسی نوه ی ملکشاه واز نوادگان ملک داد است . کار وبلاگ نویسی را از فروردین 1388 با وبلاگ ادبی « کلک بلوچستان » آغاز کرد.

موضوعات مورد بحث در وبلاگش بررسی زبان و ادبیات بلوچی و نکاتی پیرامون فرهنگ مردم بلوچ و بلوچستان است .وی در کنار وبلاگ نویسی ، به کار شعر و شاعری نیز مشغول است .از آن جایی که معلم ادبیات است ،طبع روانش او را در سرودن اشعار یاری می دهد . شعری که در نزد اهل ادب بیشتر قابل توجه است، شعر ملمّعیست که با مطلع«

اشک فرو چکیده بر لاله گون دویده درد دلی شکسته، خاری به پا خلیده

سروده . این شعر تلفیقی از زبان بلوچی و فارسی است . استاد جلال الدین از اوّلین شعرای بلوچ است که شعر ملمّع فارسی –بلوچی سروده اند. برای آشنایی بیشتر با آثار این شاعر یک نمونه از اشعارش در زیر ذکر می شود:

(ملمّع : شعری است که یک بیت یا یک مصرع آن فارسی و مصرع یا بیت دیگرش به زبان دیگری باشد)

اشک فرو چکیده بر لاله گون دویده

درد دلی شکسته، خاری به پا خلیده

دیوانگی همیشنت گِند می دلا، ریشنت

در فرقتت شب من تاریکِ بی سپیده

درمان نبوتَ دردُن،من دل پرشته سردن

خشکیده اشک چشمم، با قامتی خمیده

من پشگِ ضعیپُن جولاهگِ زمانگ

بافیده از برایم تاری به جان تنیده

اَرسی نهِنتَ حوننت، سُهری بگند، چوننت

اشکی نه،خون مشکی بر گونه ام چکیده

هِچ کَس نَکنت یاتُن، من دل پَه شَیر داتُن

یک مونس است همانا دیگر کسی ندیده

نانی که پکّتن من چنڈی تَه سِند شَه آیی

گفتم مُلمع این است، زین گونه کس شنیده؟

اسبی جهان، یعنی شعری بگو زمانی

دردت بگو نهانی بر صفحه ی جریده

وشِی نهنت ک چشین ، درد و غمانَ کشین

این لب به جز هلاهل دیگر مگر چشیده؟

هنون من نبیسین دل بی کرار و حوننت

چون ماهی به خشکی قلبم شده تپیده

بُشکین جلالَ وانی کی می غمانَ زانی

از نارفیق دانی، در گوشه¬ ای خزیده

منبع : سایت طایفه گرگیج