تارنمای رسمی عبدالحمید خدایاری

به تارنمای رسمی عبدالحمید خدایاری شاعر، نویسنده و پژوهشگر بلوچ خوش آمدید .برای استفاده مطلوب در تارنما عضو شوید واز مطالب ناب و منحصر بفرد آن استفاده کنید.

آخرین ارسالی های انجمن

تبریک سال نو به همراه پوسترهای تبریک نوروز باستانی 1394

هموطن نوروز تو پیروز باد  /  ای وطن هر روز تو نوروز باد
بعد از این هر روز بهتر روز ما  / جاودانه تا ابد نوروز ما . . .
نوروز ، یادگار بی بدیل و ماندگار یاران دیروز این دیارو پاسداشت پاکی ها
، نیکی ها و پهلوانی ها بر همه ایرانیان نیکوسرشت و مسلمان خجسته باد .
ارادتمند همه شما عبدالحمید خدایاری مدیر تارنما
تبریک سال نو به همراه پوسترهای تبریک نوروز باستانی 1394

معرفی عباس کي منش معروف به « مشفق کاشاني »

استاد مشفق کاشانی بدرود حیات گفت

عباس کي منش معروف به «مشفق کاشاني» در سال 1304 شمسي در کاشان متولد شد . تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در زادگاه خود به پايان برد و سپس براي ادامه‏ ي تحصيل به دانشگاه تهران راه يافت و به اخذ درجه ‏ي فوق ليسانس در رشته‏ ي امور اداري و بودجه نايل آمد . از نامبرده تاکنون شش مجموعه شعر با عناوين : صلاي غم يا تضمين 12 بند محتشم کاشاني ، خاطرات، سرود زندگي ، شراب آفتاب، آذرخش ، آيينه خيال منتشر شده است .
از مشفق کاشاني ، علاوه برسلسله مقالات ادبي و تحقيقي و عرفاني که در برنامه‏ هاي صداي جمهوري اسلامي ايران مورد استفاده قرار گرفته، کتابهاي متعددي نيز در زمينه‏ هاي مذهبي و ادبي و سياسي منتشر شده است که بعضا عبارتند از :

معرفی عباس کي منش معروف به « مشفق کاشاني »

تبریک شب یلدای باستانی

http://up.boo3e.ir/up/booo3e/sms-shabe-yalda.jpg

آری امشب شب یلدا است …..
شب فال …..
شب عشق …..
شب هندوانه …..
شب بازار داغ تنقلات ....

و

شب
یلدایت مبارک

---------------------------------------

دو قدم مانده که پاییز به یغما برود
این همه رنگ ِ قشنگ از کف ِ دنیا برود
شب یلدا و وصف بی مثالش
خداوندا مخواه ، هرگز زوالش
شب یلدا فراتر از همه شب
نبینم هیچ کس افتاده در تب

مـــــــدیـــــــریـت ســــــایـــــت

تبریک 15 اسفند روز درختکاری بر عاشقان طبیعت


درخت را با قلب میکارند نه با دست !

 

برای همه قلبی آرزو می کنم ...

 

پانزدهم اسفند ماه ، روز درختکاری و هدیه ی درخت به زمینِ پیر و کهنسال بر همه عاشقان طبیعت خجسته باد

 

دستهایتان قلب و روحتان پر عشق باد

نمونه واژه های فرانسوی جاافتاده در فارسی و کلمات اصیل ایرانی موجود در عربی

نمونه واژه های فرانسوی جاافتاده در فارسی و کلمات اصیل ایرانی موجود در عربی
آیا می‌دانستید ،برخی‌ها، واژه‌های زیر را که همگی فرانسوی هستند ،فارسی می‌دانند؟

آسانسور، آلیاژ، آمپول، املت،  بتون، بلیت، بیسکویت، پاکت، پالتو، پریز، پلاک، پماد، پوتین، پودر، پوره، پونز، پیک نیک، تابلو، تراس، تراخم، نمبر، تیراژ، تور، تیپ، خاویار، دکتر، دلیجان، دوجین، دوش، دبپلم، دیکته، رژیم، رفوزه، رگل، رله، روبان، زیگزاگ، ژن، ساردین، سالاد، سانسور، سرامیک، سرنگ، سرویس، سری، سزارین، سوس، سلول، سمینار، سودا، سوسیس، سیلو، سن، سنا، سندیکا، سیفون، سیمان، شانس، شوسه، شوفاژ، شیک، شیمی، صابون، فامیل، فر، فلاسک، فلش، فیله، فیبر، فیش، فیلسوف، فیوز، کائوچو، کابل، کادر، کادو، کارت، کارتن، کافه، کامیون، کاموا، کپسول، کت، کتلت، کراوات، کلاس، کلوب، کلیشه، کمپ، کمپرس، کمپوت، کمد، کمیته، کنتور، کنسرو، کنسول، کنکور، کنگره، کودتا، کوپن، کوپه، کوسن، گاراژ، گارد، گاز، گارسون، گریس، گیشه، گیومه، لاستیک، لامپ، لیسانس، لیست، لیموناد، مات، مارش، ماساژ، ماسک، مبل، مغازه، موکت، مامان، ماتیک، ماشین، مانتو، مایو، مبل، متر، مدال، مرسی، موزائیک، موزه، مین، مینیاتور، نفت، نمره، واریس، وازلین، واگن، ویترین، ویرگول، هاشور، هال، هالتر، هورا و بسیاری از واژه‌های دیگر.

آیا می‌دانستید که ما بسیاری از واژه‌های فارسی‌مان را به عربی و یا به فرنگی واگویی (تلفظ) می‌کنیم؟ این واژه‌های فارسی را یا اعراب از ما گرفته و عربی (معرب) کرده‌اند و دوباره به ما پس داده‌اند و یا از زبان‌های فرنگی، که این واژها را به طریقی از خود ما گرفته‌اند، دوباره به ما داده‌اند و از آن زمره‌اند:

ـ از عربی:

فارسی (که پارسی بوده است)، خندق (که کندک بوده است)، دهقان (دهگان)، سُماق (سماک)، صندل (چندل)، فیل (پیل)، شطرنج (شتررنگ)، غربال (گربال)، یاقوت (یاکند)، طاس (تاس)، طراز (تراز)، نارنجی (نارنگی)، سفید (سپید)، قلعه (کلات)، خنجر (خون گر)، صلیب (چلیپا) و بسیاری از واژه‌های دیگر.

امروز ایرانیان هنگامی که می‌خواهند کسی را از کاری نهی کنند، به جای آن که مثلا بگویند: مکن! یا مگو! (یعنی به جای کاربرد م نهی) به نادرستی می‌گویند: نکن! یا نگو! (یعنی ن نفی را به جای م نهی به کار می‌برند).

در فارسی، درست آن است که برای نهی کردن از چیزی، از م نهی استفاده شود، یعنی مثلاً باید گفت: مترس!، میازار!، مده!، مبادا! (نه نترس!، نیازار!، نده!، نبادا!) و تنها برای نفی کردن (یعنی منفی کردن فعلی) ن نفی به کار رود، مانند: من گفتهٔ او را باور نمی‌کنم، چند روزی است که رامین را ندیده‌ام. او در این باره چیزی نگفت.

  منبع: شورای گسترش زبان فارسی

معرفی بزرگ علوی و داستان گیله مرد « درس ششم ادبیات دوم متوسطه »

بزرگ علوی داستان نویس معاصرمعرفی بزرگ علوی و داستان گیله مرد « درس ششم ادبیات دوم متوسطه »
بزرگ علوي در سال 1283 هجري خورشيدي در خانواده بازرگان و مشروطه خواه بدنيا آمد. پدرش ابوالحسن از مبارزان آزاديخواه دوران جنبش مشروطيت، پسر بزرگ حاج محمد صراف مشروطه خواه و نماينده دور اول مجلس شوراي ملي بود.
ابوالحسن در سال 1302 دو پسر خود ( مرتضي و آقابزرگ ) را براي تحصيل به آلمان فرستاد. بزرگ پس از پايان آموزش در سال 1307 به ايران مراجعت کرد و بکار تدريس در شيراز و تهران پرداخت. بزرگ علوي در دوران تحصيل و اقامت چندين ساله در آلمان با آثار نويسندگان اروپايي آشنا شد و از ادبيات اروپايي تاثير پذيرفت. آشنايي او از نوجواني با ادبيات و هنر آلمان و اروپا و از جمله تسلط به زبان آلماني در کنار استعداد در نويسندگي، زمينه اي بود که حدود يکسال پس از ورود به ايران با ترجمه کتاب " دوشيزه اورلان " اثر " شيلر "، شاعر آلماني و کسب و کار خان وارون اثر " برنارد شاو "، نمايشنامه نويس ايرلندي، گام در راه شناساندن نويسندگان بزرگ غربي به ايرانيان برداشت.

معرفی بزرگ علوی و داستان گیله مرد « درس ششم ادبیات دوم متوسطه »
عضویت در خبرنامه سایت