تارنمای رسمی عبدالحمید خدایاری

ویژگی های برجسته ی قوم بلوچ

ایران کشوری است بزرگ ، با تمدن و فرهنگ غنی و دیرینه و کهن ، که اقوام مختلف با فرهنگ ها و باورهای مخصوص به خود در آن زندگی می کنند . بلوچها یکی از اقوام اصیل و شناخته شده ایرانی هستند که به زبان بلوچی تکلم می کنند و بیشترین جمعیت آنان در سه کشور ایران ، پاکستان و افغانستان به سر می برند . بنابراین ، بلوچ ها نیز از اقوام اصیل ، با سابقه و شاخص ایرانی و دارای نوعی فرهنگ و باورهای خاص و متفاوت اند .

مراسم و آئین های نوروز و بهارگاه در بلوچستان بخش دوم 

بلوچستان از دو منطقه وسیع تشکیل شده است . این دو منطقه با وجود داشتن مشترکات زیاد در برخی موارد  تفاوت هایی در فرهنگ عامه ، زبان و گویش محلی ، آداب و رسوم ، موسیقی و حتی مسکن عشایری ، آب و هوا و پوشش گیاهی دارند . این دو منطقه یعنی سرحد و مکران در بلوچستان ایران و پاکستان متناسب با محیط طبیعی و جغرافیایی از تنوع فراوان آب و هوا برخوردارند . منطقه سرحد در بلوچستان ایران شامل سیستان ، زاهدان ، خاش و میرجاوه و منطقه مکران شامل شهرستان های سراوان،سیب و سوران ،مهرستان ، ایرانشهر ، دلگان ،نیکشهر ،سرباز ،چابهار و کنارک می باشند .

برخی آيين هاي ويژه سال نو ونوروز در بلوچستان بخش اول

هر ساله مردم اصيل و نجيب ايران در آستانه جشن باستاني و ملي نوروز از نيمه دوم اسفندماه در سراسر كشور به استقبال فصل بهار و شروع سال نو مي روند.

هر قوم و قبيله ايراني مطابق با فرهنگ و آداب و رسوم ديرينه ی خود آيين نوروزي را بر پا مي‌دارند .

مردم بلوچستان نيز كه خود را آرياييان اصيل مي‌دانند همانند ساير نقاط كشور در ايام نوروز به جشن ، پايكوبي و برپايي آيين هاي ويژه مي‌پردازند . بلوچستاني ها در ايام نوروز عروسي ها و جشن هايي از قبيل ختنه كودكان را با شكوه بيشتري برگزار مي‌كردند و هر خانواده سعي داشت اين گونه جشن ها را در روزهاي نخست سال نو برگزار كند زيرا بهار را تحول و دگرگوني روح انسان و طبيعت مي‌دانستند.

محققان ، پژوهشگران و علاقه‌مندان به فرهنگ و زبان بلوچ اذعان مي‌دارند مردم اين منطقه پاي بندي و تعصب ويژه‌اي به برپايي جشن هاي ايام نوروز دارند .

زندگی نامه مرحوم دادمحمد درازهی شاعر فقید بلوچ سراوانی

مرحوم دادمحمد درازهی ، فرزند گاجیهان در روستای مورتی بخش بم پشت ، چشم به جهان گشود.

در سن 21 سالگی ازدواج می کند و بعد از چند سال زندگی در زادگاه خویش به روستای کنت، بخش هیدوج نقل مکان می کند و به کارکشاورزی مشغول می شود. وی در سال 1360 ه.ش درروستای چاهان بم پشت دارفانی را وداع گفته ودرهمان مکان دفن می گردد .

ازآنجا که درزمان ایشان مدرسه ای درمنطقه وجود نداشته،ایشان از نعمت خواندن ونوشتن محروم بودند،اما با این وجود،اشعاری را می سروده که شعرای امروزی را به حیرت وا می دارد.

دانلود پاورپوینت درس سیزدهم فارسی هشتم ( یاد حسین )

دانلود نسخه اولیه کتاب مهارتهای نوشتاری نهم ( غیرقابل استناد )